علم روانشناسی

روانشناسی تا اواخر قرن نوزده اهم میلادی علمی مستقل نبود و بخشی از علم فلسفه محسوب می شد. انجام پژوهشهای آزمایشگاهی در متولد شدن علم روانشناسی نقش مهمی داشت . ویلیام وونت یکی از دانشمندانی بود که در ایجاد این علم موثر بود.

شاید بهترین تعریفی که می شود از علم روانشناسی نمود آن است که روانشناسی علمی است که به مطالعه ی رفتار و فعالیتهای ذهتی می پردازد. ویژگی مهم این تعریف جامع بودن و قابلییت پژوهش بر روی موضوع این علم یعنی رفتار و فعالیتهای ذهنی است.

مانند سایر علوم در علم روانشناسی نیز پژوهشها با استفاده از روش های علمی مختلفی صورت می گیرد. دو روش مهم پژوهش درعلم روانشناسی روش پژوهش تجربی و روش نیمه تجربی می باشد . روش تجربی بهترین روش پژوهش می باشد .در  روش تجربی اشخاصی که مورد پژوهش قرار می گیرند به صورت تصادقی انتخاب می شوند و در این سعی می شود که تمام عواملی که مزاحم پژوهش هستند و به اعتبار پژوهش آسیب می زنند کنترل شوند. روش نیمه تجربی بسیار شیبه به روش تجربی است و تنها تفاوت مهم این دو روش آن است که در روش نیمه تجربی نحوه ی انتخاب آزمودنیها به علت عدم امکانات به صورت تصادفی نمی باشد.

علم روانشناسی به شاخه های مختلفی مانند روانشناسی بالینی ،روانشناسی شخصیت ، روانشناسی تربیتی ، روانشناسی کودکان استثنایی و روانشناسی مشاوره طبقه بندی می شود. موضوع روانشناسی بالینی در ارتباط با تشخیص و روان درمانی مشکلات روانشناختی است.

نوشته شده توسط دکتر حسین لطفی نیا (متخصص روانشناسی بالینی )

واژه های کلیدی: روانشناسی ، علم ، روش پژوهش تجربی ،روش پژوهش نیمه تجربی ، روانشناسی بالینی

آدرس دفتر روانشناسی دکتر حسین لطفی نیا ( متخصص روانشناسی بالینی ):تبریز ،خیابان ،۱۷شهریور جدید ، بالاتر از تقاطع خیابان طالقانی ، برج سینا ، طبقه ی هفتم

تلفن :۰۴۱۳۵۵۵۹۸۶۶و ۰۹۱۴۴۰۱۵۱۴۰