روان درمانی (Psychotherapy ) در درمان بسیاری از اختلالات روانپزشکی به عنوان بهترین درمان بمطرح است. امروزه بیشتر از ۳۰۰ نوع روان درمانی مورد شناسایی قرار گرفته است. برخی از روان درمانیها (مانند روان تحلیلی و درمان شناختی- رفتاری )کاربرد وسیعی دارند و برای درمان طیف وسیعی از اختلالات روانپزشکی قابل استفاده می باشند. هدف ار اجرای روا ن درمانی ایجاد تغییر در زمینه های شناختی ، رفتاری و هیجانی می باشد. نقطه ی مشترک تمام روان درمانیها تلاش برای ایجاد تغییر در زمینه های شناختی ، رفتاری و هیجانی است و نقطه ی تفاوت آنها از جهت میزان اهمیتی می باشد که به نقش هر یک از زمینه های فوق در درمان می دهند. برخی از روان درمانیها مانند درمان روان تحلیلی به نقش تغییر هیجانی اهمیت زیادی می دهند و برخی دیگر مانند شناخت درمانی تغیییر افکار را عامل اساسی درمان می دانند. بسیاری از روان درمانیها حالت ترکیبی دارند . ویژگی عمده ی این نوع روان درمانیها آن است که آنها از تکنیک های مختلف سایر روان درمانیها استفاده می نمایند .
در مورد نحوه ی تاثیر روان درمانیها اعتقاد بر آن است که تاثیر روان درمانیها را باید از جنبه ی عمومی و اختصاصی آنها مورد توجه قرار دارد. جنبه عمومی روان درمانیها به تاثیر عواملی مانند احساس همدلی و مورد حمایت قرار دادن مراجع است که در جلسه ی درمان انجام می گیرد اشاره دارد و تمام روان درمانیها از این جنبه مشترک می باشند. روان درمانیها از نظر جنبه ی اختصاصی متفاوت می باشند. این جنبه از روان درمانی اشاره به استفاده از تکنیک هایی می نماید که در جریان روان درمانی از آنها استفاده می شود.برخی از روان درمانیها مانند درمان مراجع محوری بیشترین سود را ار نظر توجه به جنبه های عمومی روان درمانیها می برند و برخی دیگر مانند شناخت درمان بیشتر از لحاظ توجه به تکنیک ها که خاصیت درمانی خود را ایفا می نمایند.