اختلال وسواسی- اجباری یکی از اختلالات ناراحت کننده ی روان شناختی است که حدود 2 الی 3 درصد مردم به آن مبتلا می باشند . دو ویژگی مهم این اختلال وجود یک سلسله افکار ، تصاویر و تکانه های ناراحت کننده که به صورت مکرر به ذهن شخص می آیند و سبب ناراحتی وی می گردند و ویژگی دوم تجربه ی یک سلسله اعمال تکراریی و قالبی که شخص برای کاهش شدت ناراحتی حاصل از تجربه ی افکار وسواسی آنها به صورت مکرر انجام می دهد  است . یک از روش های روان درمانی اختلال وسواسی- اجباری که در مقایسه با سایر روشهای روان درمانی کارآمدی مناسب تری در درمان اختلال وسواسی- اجباری دارد روش روان درمانی شناختی- رفتاری می باشد . این روش روان درمانی انواع مختلفی دارد و در همه ی انواع روان درمانیهای شناختی- رفتاری از یک سلسله تکنیکهای رفتاری و از یک سلسله تکنیکهای شناختی برای درمان اختلال وسواسی- اجباری استفاده می شود. یکی از تکنیکهای رفتاری که امکان دارد درمانگر شناختی- رفتار بعد از مرحله ی ارزیابی درمان از آن استفاده نماید تکنیک توقف فکر می باشد. درمانگران شناختی- رفتاری از تکنیک توقف فکر نه تنها برای درمان اختلال وسواسی- اجباری استفاده می نمایند بلکه از این تکنیک برای درمان برخی دیگر از اختلالات اضطرابی نیز استفاده می نمایند. 

روش اجرای تکنیک توقف فکر به این صورت است که درمانگر و مراجع بر سر افکاری که افکار وسواسی یا افکار مزاحم و ناراحت کننده هستند توافق می کنند و سپس مراجع بر روی صندلی راحتی می نشیند و چشمان خود را می بندد و زمانی که آن افکار یا تصاویر ناراحت کننده به ذهنش آورد انگشت شست خود را بلند می کند و در این زمان درمانگر با صدای بلند کلمه ی ایست (Stop) را فریاد می زند و این فرایند چندین بار در جلسه ی درمان تکرار می شود. زمانی که مراجع فرایند این تکنیک را فرا گرفت می تواند آن را به عنوان یک تکلیف خانگی در خانه ی خود تمرین کند و وی به تدریج تلاش می کند که واژه ی ایست را زمانی که افکار و تصاویر ناراحت کننده در ذهش حضور پیدا نمودند به صورت درونی تکرار کند .

تالیف دکتر حسین لطفی نیا  (متخصص روان شناس بالینی )

آدرس دفتر روان درمانی و مشاوره دکتر حسین لطفی نیا : تبریز ، خیابان 17 شهریور جدید ، حدفاصل خیابانهای طالقانی و ارتش ، برج سینا ، طبقه ی هفتم

شماره تلفن برای تعیین وقت قبلی :04135559866

شماره تلفن برای مشاوره ی تلفنی :04135531202

استفاده از مطالب عنوان شده در مقاله ی فوق به شرط ذکر نام نویسنده و آدرس سایت بلامانع است

1404/7/9